Grzanki mojego dzieciństwa

Do niedawna myślałam, że takie grzanki robi się w każdym domu. Kiedy mieszkałam z moją przyjaciółką Małgosią,  jakiś czas temu w Gdańsku, zrobiłam je na szybka kolację. Okazało się, że Gosia jadała je po raz pierwszy. Od tego dnia prosiła żebym robiła je prawie codziennie. Nie w nich żadnej filozofii ale trzeba trzymać się przepisu. Nie zastępuj masła innym tłuszczem, bo właśnie masło nadaje osobliwego smaku. Jeśli masz sklarowane, to użyj, nie spali się ale za czasów mojego dzieciństwa nie mówiło się o klarowanym maśle... Jeśli troszkę się spalą to nie martw się, też będą pyszne. Na zdjęciu pojawia się pomidor. Nie zawsze go wykorzystuję ale lubię umieścić go na chlebie, pod serem. Ale to propozycja dodatkowa.



Składniki:

• chleb pszenny
• mleko
• żółty ser 
• majonez - mój ulubiony to Pegaz std słoiczek reklamujący na zdjęciu
• masło\
• ew. pomidor

Pogrzej patelnię z masłem (nie szczędź!) Uważaj, żeby masło się nie przypaliło.  Mleko nalej na płaski talerz i maczaj w nim, z obu stron, kromkę chleba. Połóż na gorącej patelni i podsmaż z jednej strony. Kiedy podpiecze się trochę, przewróć na druga stronę. Od razu posmaruj majonezem-trochę i połóż plasterek/plasterki żółtego sera. Przykryj na chwilę pokrywką, żeby rozpuścił się ser. Kiedy chleb podsmaży się z drugiej strony, przełóż na talerz. Kiedy grzanka jest gotowa, jest chrupiąca od zewnątrz i miękka w środku. Początkowo możesz nie utrafić w odpowiedni moment  ale po kilku próbach zostaniesz mistrzem tych prostych grzanek, które są ratunkiem dla niezjedzonego chleba.